Sosyal medyanın Buldumcuk_Anne’sinin oğluna kavuşma hikayesi :

Hamileliğim başından beri hatta daha hamile bile değilken tek hayalim normal doğum yapabilmekti.Nedenini bilmiyorum ama Allah ın o verdiği normal sancı ve arası olan kısmını yaşamak istiyodum (sancı dememem gerektiğini biliyorum ama idare edin 😊)Hep okuduğum araştırdığım için tetikteydim suyumun gelmesini yada nişan gelmesi dedikleri yada sancı olacak diye bekliyordum bu arada doktorum her nekadar en başından beri normali desteklese de son bir hafta kala bebeğimin hareketlerini hissedemediğimi söylemek için aradığımda “ısrarla normal doğum diye tutturduğunuz için bu durumdasınız” diyip beni korkutmuştu nerdeyse ogün hastaneye gidip sezeryan olacaktım sonra ılık bi duş alıp bebeğimin uyanmasını bekledim normalde her gece 23-24 saatleri arasında uyanıyordu ve nitekim uyandı bende hastaneye gitmedim beklemeye devam ettim. Tam 40.haftamızın dolmasına bir gün kala gece saat 1.30-2 gibi yattım tam dalarken bir damla gibi su geldiğini hissettim bekledim okuduklarıma göre eğer devam ederse ve ben onu tutamazsam suyumun geldiğinin göstergesiydi eğer tutabiliyorsam altıma kaçırıyorum demekti😊Tutamadımm.. Saat 3:49du hemen eşimi uyandırdım bebeğimiz oluyor diye ve kalktım oynamaya başladım ogün bugün diye. Daha sonra baktım nişan da gelmeye başladı hafiften hemen ışık bi duş aldım yavaşça hazırlanmaya başladım saçlarımı fönledim çantalarımı kontrol ettim bu arada eşim gömlek pantolon mu giysem eşofman mı diye evde dört dönüyordu heyecandan ne yapacağını bilemedi 😊On dakika kadarda kapının önünde tüm çanta valizlerimi alıp onun giyinmesini bekledim ve çıktık evden saat 5:30 gibi hastanemize geldik yolda doktorumuzuda aradık tabiki. Nst ve muayene sonucu sancımın olduğunu ama açılmamın bir cm olduğunu söylediler. Bu arada doktorum geldi hastaneye ve doğumun bugün olmaz yarına kadar bunları yaşamaya hasır mısın dedi, hazırım vazgeçmeyeceğim asla dedim.Sonra muayene etti açılman 2cm olmuş, belki bu gece olabilir dedi tamam dedim beklerim.Koridorda hiç oturmadan yaklaşık 2 saat kadar yürüdüm biliyordumki yürümek hatta merdiven çıkmak doğumumu hızlandırıcaktı, tüm gördüğüm pozisyonları tek tek denedim, kendimi rahat hissettiğim yatmak olduğu için yattım aslında hayalim suda doğum yapabilmekti ama yaşadığım şehirdeki hastanelerde mümkün değildi maalesef.. Kasılmalarım 3 dakikada bir geliyordu en başından beri ama şiddetleri dayanılmayacak gibi değildi ta ki saat 11-12 ye kadar ondan sonrası biraz zorladı yalan değil😊Saat 13:30 olduğunda açılman 5cm olmuş lavman yapılması lazım dediler biraz oyaladım, onları yapılmasını istemediğim için saat 14:10 gibi tekrar geldiler yapmak istediler tam yapacaklarken çok ciddi bi tuvalet isteği ile yataktan fırladım meğer benim doğumum başlamış o kadar okumama rağmen bu hissi algılayamamışım doğum yaptığımı ben bile anlayamadım hemşireler odaya doluştular beni hemen doğumhaneye almak istediklerini ikinci bi kasılma gelmeden orda olmam gerektiğini muayene edip doktoruma bilgi vermeleri gerektiğini söylediler ve ben fırladım evet resmen fırladım nerdeyse koşarak doğumhaneye gittim çünkü artık doğumun başladığını bebeğimin başının geldiğini hissediyordum. Masaya yattığımda nolur ıkınma kızım bebeğin gelmiş doktor gelsin diye beni sakinleştirmeye çalıştılar açılmam 9 cm olmuştu ve ben 10 dakika kadar dayandım doktorumu beklemek için kapıdan giren doktoruma Hazır mısınız, ben doğuruyorum” dedim oda “ben hazırım asıl sen hazır mısın “dedi😊Tam üçüncü ıkınmamda bebeğim dünyaya geldi o kadar bilinçliydim ki nefesi nerden alıp nasıl vermem gerektiğini çenemi göğsüme dayayıp bebeğimi ittirmem gerektiğini biliyordum, sadece okuduklarımdan ve inandığım içindi kesinlikle. Kordonunu bile kesmeden üzerime attı doktorum o an hiç bir yaşadığım şeyin önemi yoktu dünya durmuştu kucağıma konan melek daha doğar doğmaz elimi tutmuştu ve tüm herşey unutulmuştu…

Şuan her sabah aynı şeyleri yaşayacaksın ve sonunda da tekrar tekrar oğluna kavuşucaksın deseler inanın yaşarım sizde kendinize inanın bool bol pozitif doğum hikayeleri okuyun ve pozitif olun, inanın herşey sizin elinizde, kendinize inanın güvenin.