Bahar mevsimi gelince bana bir şeyler oluyor. Bir tembellik üstümde sormayın.

Sabahları yataktan kalkasım yok, gözümü açamıyorum. Hani okula giderken annelerimiz yanımıza gelir ve “ hadi kalkma vakti” der ya! Biz de hep bir beş dakika daha uyumak isteriz.

İşte o ilave beş dakika daha uyuma isteği bu ara yakamı bırakmıyor. Eskiye nazaran tek fark artık kalkmamı söyleyen kişi annem değil; kızım yani annelik sebebim. 

Anladım anne olmak, kalkmayı uyumayı sabote eden bir sistem.  Bahar mevsimi gelmiş, bir tembellik gitti gidiyor ama üstüme vazife mi. Hayır değil, neden? Çünkü ben bir anneyim. 

Ne kadar çok yükümüz var değil mi? Anne olarak.

Yazının devamı için HT Hayat’ ı ziyaret edebilirsiniz.